ارمنستان دارای شبکه جاده‌ای نسبتاً گسترده‌ای است که به تمام بخش‌های اقتصادی آن خدمات ارائه می‌دهد. بیشتر حمل‌ونقل بار و مسافر از طریق جاده انجام می‌شود. طول شبکه راه‌ها 7700 کیلومتر با 1400 کیلومتر راه بین استانی، 2520 کیلومتر راه منطقه‌ای و 3780 کیلومتر راه محلی است. وضعیت سطح این جاده‌ها از عالی تا مناسب متفاوت است، هرچند همه آن‌ها قابل تردد هستند. بسیاری از راه‌ها در این کشور دوطرفه می‌باشند. نیمه جنوبی کشور یعنی استان سیونیک بسیار کوهستانی است و تنها یک جاده اصلی دارد که از وایک به مغری در مرز ایران امتداد دارد. آسیب به این جاده در اثر زلزله یا رانش زمین یا خرابکاری می‌تواند به‌شدت بر حمل‌ونقل منطقه تأثیر بگذارد. جاده های ثانویه در وضعیت نامناسبی قرار دارند و قبل از ارسال هرگونه تدارکات در این مسیرها، آگاهی قبلی از وضعیت ضروری است. میانگین عرض راههای اصلی از 6 تا 8 متر و راههای فرعی تا حدود 5 متر است. سطح جاده‌ها عمدتاً آسفالت است. بسیاری از جاده‌ها در تمام طول سال باز هستند، اما در طول زمستان، جادههای شمال (شیراک و استان لوری) و جنوب (سیونیک) به دلیل ناکافی بودن ماشین آلات برف روبی ممکن است برای مدت کوتاهی بسته باشند. بارش برف و مه شدید بیشتر از اواخر دی تا اوایل بهمن‌ماه شایع است.
از سال 1992 تا به امروز بازسازی و بهینه‌سازی جاده‌ها یکی از زمینه‌های اصلی است که دولت ارمنستان به همراه سازمان‌ها و صندوق‌های بین‌المللی مختلف مانند بانک جهانی و MCA (حساب چالش های هزاره) و صندوق «همه ارمنستان» درگیر آن هستند؛ مانند تونلی که اخیراً بین جادههای سوان - دلیجان ساخته‌شده است که امکان دور زدن گردنه‌های کوهستانی را فراهم میکند. تعمیر و نگهداری کلی جاده‌ها بر عهده به وزارت حمل‌ونقل و زیرساخت جمهوری ارمنستان است.
جادههای استان سیونیک عبارت‌اند از:
جاده گوریس - تاتو
جاده آنگ‌هاکوت- سیسیان
جاده سیسیان - گوریس
جاده گوریس - کاپان
جاده کاپان - کاجاران
جاده کاجاران - طشتون
جاده بخش مغری-لرنادزور
راه آهن
در حال حاضر هیچ خط آهن فعالی در سطح استان سیونیک ارمنستان وجود ندارد و خطوط باقی‌مانده از دوران شوروی سابق نیز به‌طور کامل تخریب شده است اما «مهر گریگوریان» معاون نخست‌وزیر ارمنستان در سال‌های گذشته از ایجاد خط آهن جدید خبر داده بود و عنوان کرد که این راهآهن به طول ۳۴۰ کیلومتر در مسیر یراسخ-جلفا-اردوباد-مغری-هورادیز در دو کشور ارمنستان و ج.آذربایجان امتداد می‌یابد. وی افزود دولت ارمنستان در نظر دارد برای احیای بخش ارمنی این خط آهن به طول تقریبی ۴۵ کیلومتر در منطقه مغری، ۲۰۰ میلیون دلار هزینه کند. الهام علی‌اف و نیکول پاشینیان سران جمهوری آذربایجان و ارمنستان در مذاکراتی تحت نظارت رئیس شورای اتحادیه اروپا در بروکسل درباره تشکیل گروه فنی برای علامت‌گذاری مرز‌های دو کشور و نیز احداث راهآهن برای اتصال خطوط آهن دو کشور به سمت نخجوان به توافق رسیدند؛ اما تاکنون در بخش راهآهن اقدامی صورت نگرفته است.
شایان‌ذکر است در زمان اتحاد شوروی سابق ج.آذربایجان و ارمنستان که بخشی از اتحاد شوروی بودند از طریق راهآهن به یکدیگر متصل بودند که مردم ارمنستان از این طریق وارد خاک ایران می‌شدند، اما پس از جنگ و مناقشه قره‌باغ فعالیت این راهآهن متوقف شد.
حمل‌ونقل هوایی
در حال حاضر 4 فرودگاه در شهرهای سیسیان، گوریس، کاپان و یک فرودگاه در شهر مغری وجود دارد که از بین آن‌ها تنها فرودگاه سیونیک (کاپان) فعالیت دارد.
فرودگاه سیونیک:
فرودگاه سیونیک (کاپان) در مختصات 39̊ 12 ̍ 09 ̎ N-46 ̊ 27 ̍ 15 ̎ E در 4 کیلومتری (2.5 مایلی) شرق کاپان مرکز استان سیونیک واقع شده است. فرودگاه سیونیک برخلاف مسیر خطرناک، شش ساعته زمینی، امکان سفر بین کاپان و ایروان را تنها در 40 دقیقه فراهم میکند. در حال حاضر فرودگاه کاپان پنج روز در هفته پرواز به سمت ایروان و بالعکس با هواپیماهای سبک که تا 16 مسافر ظرفیت دارد را انجام می‌دهد.
مشخصات این فرودگاه به شرح ذیل است:
نوع فرودگاه: بین‌المللی ارتفاع: 704 متر
مالک: اداره کل هواپیمایی کشوری ارمنستان طول باند: 1750 متر
اپراتور فرودگاه: سیونیک LLC سطح باند: آسفالت/بتن